در بخش پیشین، به تشریح تحقیقاتی پرداختیم که تأثیر بازی‌های رایانه‌ای بر تمرکز و توجه افراد کهن‌سال را مثبت ارزیابی کرده بود و تحقیقی که نشان از افزایش استثنایی قدرت تمرکز دانشجویی بود که به‌صورت مرتب بازی اکشن تیراندازی بازی می‌کرد. در این بخش به تحقیقات بیشتری در این خصوص اشاره خواهیم کرد.
در یک دنباله از تحقیقات، باولییر و محققان دیگری دریافتند که فواید بازی‌های اکشن بر طیف وسیعی از مهارت‌ها تأثیرگذار است، از ادراکِ سطح پایین گرفته تا انعطاف‌پذیری شناختیِ سطح بالا. برای مثال، او دریافت که 5 تا 15 ساعت بازی کردن در هفته توانایی بینایی و دیدن جزئیات در محیطی شلوغ را بهبود می‌بخشد.
به نظر می‌رسد بازی بازها در توجه همزمان به چندوظیفه یا شیء نیز بهتر عمل می‌کنند: افرادی که بازی نمی‌کردند می‌توانستند به تعقیب 3 شیء بپردازند درحالی‌که بازی بازها 2 برابر این تعداد را تحت کنترل داشتند. بازی بازها به‌صورت میانگین در فعالیت‌های چندوظیفه‌ای بهتر از بقیه بودند و می‌توانستند با حفظ دقت، این وظایف را با سرعت بیشتری انجام دهند که نشان از غلط بودن این باور عمومی که بازی کردن باعث مشکلات تمرکزی می‌شود دارد.
در تحقیقی دیگر، باوالییر توانایی تجسم احجام سه‌بعدی رایانه‌ای گروهی از شرکت‌کنندگان را ارزیابی کرد که مهارتی دشوار است و نیاز به شناخت فضایی دارد و مهارتی ضروری برای بسیاری از رشته‌های ریاضی و مهندسی است.
سپس از شرکت‌کنندگان خواستند که به 10 ساعت بازی رایانه‌ای در دو هفته و در جلسات 40 دقیقه‌ای بپردازند. با سنجش دوباره توانایی تجسم فضایی، پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای را در شرکت‌کنندگان مشاهده کردند؛ پیشرفتی که تا 5 ماه بعد از جلسات بازی هنوز محسوس بود.
چه چیزی باعث این تغییرات مثبت شده بود؟ باوالییر معتقد است که بازی‌ها می‌توانند آموختن را به بازیکنان بیاموزند. بازی بازها لزوماً در مواجهه با چالشی جدید، عملکرد بهتری نداشتند ولی دست‌کم در مهارت‌های حرکتی و ادراکی، نمودار پیشرفت و یادگیری‌شان شیب بسیار تندتری داشت. به‌بیان‌دیگر، بازی‌ها قالبی را فراهم می‌آورند که بازکنان به کمک آن می‌توانند وظایف مشابه را سریع‌تر فرابگیرند.
خیلی تند نروید!
البته در علم اعصاب بازی‌ها همه‌چیز گل‌وبلبل نیست.
تحقیقی که در سال 2013 انجام شد نشان داد که بهبود امتیاز بازی در کودکانی که حافظه کوتاه مدت خوبی نداشتند بر مهارت‌های دیگرشان مانند ریاضیات، خواندن و نوشتن و پیروی از دستورالعمل‌ها در کلاس درس تأثیری نداشت. این تحقیق نتیجه گرفت که بازی کردن تنها بر فعالیت‌های مشابهی تأثیرگذار است، آن‌هم به خاطر تکرار و تمرین.
(هنوز کسی مشخص نکرده است که بازی‌هایی همچون پرنده‌های خشمگین یا ماینکرفت فایده بیشتری از بازی‌های مختص تقویت حافظه کوتاه‌مدت دارند. البته باید صبر داشته باشیم.)
البته هنوز مشخص نیست که بازی کردن به‌صرفه‌ترین روش برای بهبود مهارت‌های شناختی باشد. آخر وقتی بازی می‌کنید نه می‌خوانید، نه می‌نویسید و نه ورزش می‌کنید و نه با دوستانتان وقت می‌گذرانید؛ فعالیت‌هایی که تأثیر مثبتی بر مغز می‌گذارند.
و البته عوارض جانبی بازی‌ها را هم باید در نظر گرفت. اگر زیاده از حد بازی کنید، علائمی شبیه به اعتیاد پیدا خواهید کرد. ولی به نظر باوالییر، تعادل رمز موفقیت است: تحقیقات نشان می‌دهد که 30 دقیقه بازی روزانه 4 یا 5 روز در هفته و به مدت 12 هفته قوی‌ترین و ماندگارترین اثر را دارد. در خصوص بازی‌های خشن هم نگرانی‌هایی وجود دارد که ممکن است باعث رفتار خشونت‌آمیز در دنیای واقعی شود.
در کل می‌توان گفت که تحقیقات کافی برای نتیجه‌گیری در مورد تأثیر مثبت بازی‌ها بر عملکرد درسی و مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان وجود ندارد ولی تحقیقات زیادی در این زمینه در حال انجام است.
خب پس آخرش چه؟ بازی‌های رایانه‌ای ابزار مؤثر آموزشی هستند یا خیر؟
باوالییر معتقد است ما نباید مشکلات را نادیده بگیریم ولی باید رسانه‌ها و بازی‌ها را به خاطر آنچه به ارمغان می‌آورند پذیرا باشیم: آرامش، تفریح و آماده‌سازی بازیکنان برای یادگیری.
منبع: قلم چی
از چند معلم باتجربه پرسیدم دوست داشتید چه دانسته‌هایی را که اکنون آموخته‌اید در نخستین سال تدریستان می‌دانستید؟ و بیشتر آن‌ها به آگاه بودن و پاسخگو بودن به نیازها و علایق دانش‌آموزان اشاره کردند. یک معلم گفت: «هرلحظه برایم پر از فرصت و چالش بود. زمانی که هر دانش‌آموز را به عنوان فردی خاص در نظر می‌گیریم و بر مباحث درسی مسلطیم و به خلاقیت خودمان اعتماد داریم و از اشتباهاتمان درس می‌گیریم موفق می‌شویم.»
خواسته‌ها و انتظارات خود را در خصوص رفتار کلاسی به‌صورت واضح بیان کنید.
آنه مانالو تجربه خودش را این‌گونه مطرح می‌کند: «زمانی که تازه تدریس را شروع کرده بودم از اهمیت قوانین و فرآیندهای شروع سال تحصیلی آگاه نبودم. مدیریت کلاس برایم دشوار بود و واقعاً کلافه شدم. از دانش‌آموزان پایه پنجمم انتظارات زیادی داشتم ولی بسیاری از آن‌ها از انتظاراتم خبر نداشتند و متوجه نبودم که تشریح واضح انتظاراتم چه اهمیتی دارد. ولی الآن می‌دانم که نخست باید همه‌چیز را برای دانش‌آموزان روشن کرد.»
رهبری و مدیریت آگاهانه
دونا گرین، استایدار دانشگاه پالم دزرت کالیفرنیا در این خصوص می‌گوید: «زمانی که به دنبال کشف دلیل مشکل رفتاری یک کودک هستید همیشه از خود بپرسید که چه کرده‌ام که باعث بروز این مشکل شده‌ام؟ تنها فردی که شما کنترل رفتارش را در دست دارید خودتان هستید. هر رفتاری که یک کودک نشان می‌دهد درواقع واکنشی به رفتارهای شماست. شما نمی‌توانید آنچه را در خانه برای کودکان اتفاق می‌افتد تغییر دهید و تنها به روش‌ها، مطالب و محیط کلاس درس تسلط دارید.»
حواستان به جو تهدیدآمیز کلاس باشد.
تانِسا بَس که معلم پایه چهارم است پیشنهاد فراهم کردن محیطی امن را در کلاس می‌دهد: «باید اجتماعی ایمن در کلاس فراهم کنید. بعضی دانش‌آموزان در برابر تهدید بسیار حساس‌اند و اگر احساس ناامنی کنند نخواهند توانست درس را فرابگیرند. احساس امنیت باعث می‌شود که دانش‌آموزان ذهن خود را رها کرده و آسان‌تر بیاموزند.»
نانسی سِل که دبیر دبیرستان است معتقد است: «دانش‌آموزانتان را دوست داشته باشید حتی زمانی که خشمگینتان می‌کنند. با آن‌ها همدلی کنید. آن‌ها تا زمانی که ندانند برایشان اهمیت قائلید به مطالبی که آموزش می‌دهید اهمیت نخواهند داد!»
یادتان باشد آن‌ها بچه‌های بدی نیستند.
جسیکا ترازاس که معلم ابتدایی است یادآوری می‌کند: «هیچ کودک تنبل یا بدی وجود ندارد. چنین اتفاقی زمانی می‌افتد که ما نمی‌توانیم توجه آن‌ها را با روشی درست جلب کنیم.»
برندا لیک هم معتقد است: « صرف‌نظر از رفتارهای نامناسب و حواس‌پرتی، هر دانش‌آموزی به موضوع مشخصی علاقه و توجه نشان می‌دهد. من با روش‌های عصب پژوهانه می‌توانم به موضوعات موردعلاقه آن‌ها دست پیدا کنم. آن‌ها هم با علاقه و نشاط این موضوعات را فرامی‌گیرند.»
ریسک‌پذیر باشید و اشتباهات را ببخشید.
بیل ونس که در دبیرستان تدریس می‌کند می‌گوید: «سؤال‌هایی بپرسید که باعث شود دانش‌آموزان به فکر فرو روند. از اینکه در جواب دانش‌آموزی بگویید نمی‌دانم نترسید.»
بکِی آیکنس معتقد است: «محیط آموزشی راحتی برای دانش‌آموزان فراهم کنید تا در آن ریسک کنند و از اشتباه کردن نترسند.»
منبعک قلم چی
نوشیدنی‌های انرژی‌زا نیازی به معرفی ندارند و وقتی حسابی سرتان شلوغ است و درگیر کلاس و مشق و تمرین و کلاس‌های فوق‌برنامه و دوستان و مطالعه شده‌اید، می‌تواند انتخابی وسوسه کننده باشد. بازار کنونی نوشابه‌های انرژی‌زا در جهان حدود 55 میلیارد دلار است و حدود یک‌سوم نوجوانان بین 12 تا 17 سال به‌صورت مرتب آن را مصرف می‌کنند. ماده اصلی این نوشیدنی‌ها کافئین است. سازمان غذا و داروی نیوزلند حداکثر غلظت کافئین در 100 میلی‌لیتر این نوشیدنی‌ها را 32 میلی‌گرم اعلام کرده است ولی در آمریکا سطح خاصی برای آن در نظر گرفته نشده و در بعضی از این نوشیدنی‌ها غلظت کافئین 350 میلی‌گرم در 100 میلی‌لیتر است که برابر با کافئین موجود در 5 فنجان قهوه است. بیشتر این نوشابه‌ها حاوی ماده‌ای به نام گوارنا هستند که از گیاهی که بومی آمریکای جنوبی است به دست می‌آید و ترکیبی از کافئین در خود دارد که دیرتر در بدن آزاد می‌شود.
بعضی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف مقادیر کمی از کافئین می‌تواند زمان واکنش را کاهش داده و هوشیاری و حافظه و تمرکز را در افراد سالمی که کم‌خوابی خفیفی را تجربه می‌کنند افزایش دهد. مصرف مقدار بیشتری از کافئین-75 میلی‌گرم که معادل یک فنجان قهوه است- می‌تواند هوشیاری شما را افزایش دهد. در خصوص اینکه نوشابه‌های انرژی‌زا از نوشیدنی‌های سنتی کافئین دار تأثیرگذارترند مدرک کافی وجود ندارد.
بسیاری از این نوشیدنی‌ها قند زیادی دارند. برای مثال، یک رد بول معمولی حدود 37 گرم قند دارد که 12 گرم بیشتر از میزان شکری است که توصیه شده روزانه مصرف شود –یعنی 25 گرم در روز. قند می‌تواند انرژی شما را ناگهان افزایش دهد ولی این اثر زودگذر است و شما بلافاصله احساس می‌کنید به قند بیشتری نیاز دارید.
یک تحقیق مروری نشان داده است که مدرک کافی برای اثبات نیاز به افزودنی‌های دیگر به‌جز کافئین در این نوشابه‌ها برای تأثیرگذاری آن وجود ندارد. علاوه بر این تحقیق دیگری نشان داده همین‌که شما فکر کنید که دارید رد بول می‌نوشید باعث می‌شود هوشیاری شما افزایش یابد!
در ضمن اگر این نوشیدنی‌ها درست مصرف نشوند می‌توانند مشکلات قلبی جدی‌ای را منجر شوند. از طرف دیگر، سیستم عصبی نوجوانان در حال رشد است و مصرف زیاد کافئین می‌تواند به رشدش لطمه وارد کند. کافئین زیاد نیز باعث اضطراب، بی‌خوابی و سوءهاضمه می‌شود.
اگر شما برای عملکرد مناسب خود نیاز به نوشیدن چند بطری از این نوشابه‌ها در طول روز دارید شاید بهتر باشد به دنبال دلیل خستگی خود بگردید. شاید یکی از مشکلات زیر باعث خستگی شما شده باشد:
کم‌آبی: کم‌آبی مشکلات زیادی برای بدن به همراه دارد که خستگی هم جزو آن‌هاست. سعی کنید آب فراوان یا میوه‌های آب‌دار مصرف کنید.
تغذیه نامناسب: اگر احساس خستگی و کرختی می‌کنید به‌احتمال‌زیاد مواد مغذی موردنیاز بدنتان را تأمین نمی‌کنید. بهتر است به هرم غذایی توجه کنید و زودتر رژیم متعادلی را پیش بگیرید.
عدم فعالیت بدنی: با فعالیت بدنی منظم بدنتان یاد می‌گیرد انرژی بیشتری مصرف کند. با این کار بدنتان بیش‌ازحد نیازش می‌تواند انرژی آزاد کند که باعث بهبود ظرفیت ذهنی و جسمانی شما می‌شود.
منبع: قلم چی
مدارس در دهه اخیر زمین تا آسمان تغییر کرده‌اند، چراکه والدین به اهمیت تحصیل فرزندان و نمرات آن‌ها برای یافتن شغل دلخواهشان پی برده‌اند.
دانش‌آموزان در تعطیلات فرصت دارند استراحت کنند و به ذهنشان استراحت دهند. ولی شکستن روال مطالعاتی به معنی از دست دادن فرصتی مناسب برای پیشرفت درسی است.
مطالب را مرور کنید.
در طول تعطیلات، دانش‌آموزان دیگر در معرض هجوم بی‌امان مطالب جدید نیستند پس می‌توانند با آسودگی به مرتب کردن یادداشت‌های آموخته‌های پیشین بپردازند. آن‌ها بهتر است از این زمان برای نوشتن خلاصه‌هایی در هر موضوع درسی استفاده کنند.
مرور کتاب‌ها و خلاصه‌نویسی به آن‌ها کمک می‌کند که اطلاعات مفیدی را به‌صورت خلاصه‌شده ازنظر بگذرانند تا در ایام امتحانات دیگر نیازی به شب‌بیداری و چپاندن اطلاعات در مغز نیست.
پیشنهاد می‌شود دانش‌آموزان در تعطیلات مطالعه کنند تا از اضطراب دوران امتحان بکاهند و نمراتشان را بهبود ببخشند.
شما تعطیل هستید، مغزتان این‌طور نیست!
دانش‌آموزان که تعطیل می‌شوند، دیگر هرروز از مغز خود با تمام توان کار نمی‌کشند. مغز هم مانند یک ماهیچه است و برای اینکه در بهترین حالت ممکن کار کند باید به‌صورت منظم تمرین کند. اگر شما هرروز باشگاه بروید و ناگهان برای چند هفته آن را تعطیل کنید، اگر بخواهید دوباره باشگاه را شروع کنید و به سطح قبلی خود برسید باید چند روزی سخت تلاش کنید. بنابراین اگر در طول تعطیلات هم هرروز کمی مطالعه شود، مغز توانایی خود را حفظ می‌کند با شروع مدارس در بهترین حالت و آمادگی است.
روال مطالعاتی خود را قطع نکنید.
وقتی دانش‌آموزی برای نخستین بار شروع به مطالعه می‌کند، باید اراده زیادی خرج کند. او باید خودش را قانع کند که زمان و زحمت این کار برایش سودمند خواهد بود و همیشه نخستین جلسات، سخت‌ترینشان هستند. هرچه دانش‌آموز عادت به مطالعه را بیشتر در خودش پرورش دهد، این کار نه‌تنها برایش ساده‌تر خواهد شد، بلکه به افزایش اراده‌شان نیز منجر خواهد شد، چون نتیجه این مطالعات را در فراگیری دروس و نمراتشان خواهند دید.
خود را برای تکالیف آتی آماده کنید.
سیر آموزشی بیشتر مدارس مشخص است و دانش‌آموزان می‌دانند بعد از تعطیلات قرار است چه سرفصل‌هایی را آموزش ببینند. تعطیلات زمان مناسبی برای فراهم کردن و انجام بعضی از تکالیف آتی است. برای مثال، دانش‌آموزان می‌توانند در تعطیلات، با آسودگی به جمع‌آوری منابع موردنیاز برای یک تحقیق یا ارائه درس تاریخ بپردازند. به‌این‌ترتیب، با نزدیک شدن زمان تحویل تکلیف، از اضطراب آن‌ها کاسته خواهد شد.
گروهی مطالعه کنید.
اگر فرزندتان در تعطیلات است، پس دوستانش هم تعطیل هستند. اگر بتوانید دوستانش را دعوت کنید تا باهم مطالعه کنند با یک تیر، چند نشان زده‌اید. البته ممکن است چنین ایده‌ای کمی کسل‌کننده به نظر برسد. چطور است روز را با جلسه‌ای مطالعاتی آغاز کنید و سپس آن‌ها را برای دیدن فیلم یا خوردن پیتزا و بستنی به بیرون ببرید.
مطالعه کردن لذت‌بخش است.
زمانی که دانش‌آموزان در مدرسه هستند، خطی مطالعه می‌کنند و تمرکزشان بر مطالب مشخص است. قطعاً برای همه آن‌ها پیش آمده که موضوعی نظرشان را جلب کرده و فرصت نشده در خصوصش مطالعه کنند. تعطیلات فرصت مناسبی است تا آن‌ها به افزایش دانش خود در مورد موضوعات موردعلاقه‌شان بپردازند.
بنابراین تشویق دانش‌آموزان به مطالعه در طول تعطیلات اهمیت بسزایی دارد و اگر آن‌ها بتوانند بامطالعه سبک، به‌مرور مطالب و تمرین مغزشان بپردازند، قطعاً با شروع دوباره مدارس از آمادگی مناسبی برخوردار خواهند بود.
منبع: قلم چی