اهمیت آزمون‌دادن در فرایند آموزش

آزمونْ راهی برای سنجش دانشِ دانش‌آموزان است. امتحانات تشریحی و تستی موجب می‌شود که دانش‌آموزان با تمرکز و توجه بیشتری درس بخوانند و یادگیریْ در سطح بالاتری اتفاق بیفتد. آزمونْ هدف است. دانش‌آموز برای کسب نمره‌ی بهتر در آزمون، خود را ملزم به حل سؤالات مختلف می‌کند و این امر موجب می‌شود تا با نگرشِ طراحانِ سؤال آشنا شود. به‌ این ترتیب، آزمون‌دادن عاملی برای یادگیریِ شیوه‌ی درست مطالعه‌ی هر درس می‌شود.

وقتی دانش‌آموز آزمون می‌دهد یا در منزل خودش را با تست‌ها و تمرین‌های متفاوت می‌آزماید، هر سؤال برای او مانند کلاس درس است. ابتدا با هر سؤال دانش خود را درباره‌ی مبحث موردنظر می‌سنجد و سپس در صورت نیاز آن را دوباره مطالعه می‌کند. مرحله‌ی دوم، مطالعه‌ی پاسخ سؤال است. این مرحله موجب می‌شود تا راه‌های دیگر و نکات جدیدتری از درس را یاد بگیرد و بتواند از این نکات جدید در حل سؤالات دیگر نیز استفاده کند.

در این میان، امتحانات جامع که دانش‌آموز در آن‌ها چند درس را در یک زمان مشخص امتحان می‌دهد نسبت به امتحانات تک‌درس برتری دارند؛ زیرا ذهن دانش‌آموز ورزیده‌تر می‌شود و آمادگی مغزش برای تفکیک و ترکیب اطلاعات افزایش می‌یابد. ذهن هم برای اینکه کارایی بهتری داشته باشد، به ورزش و تمرین منظم نیاز دارد. به همین دلیل است که همواره به دانش‌آموزان تأکید می‌شود پیش از شرکت در آزمون‌ها، در منزل، به‌قدر کافی و تحتِ شرایطِ آزمون، از خودشان امتحان بگیرند.

یکی دیگر از مزایای آزمون‌دادن، ایجاد انگیزه و شوق برای یادگیری بیشتر است. دانش‌آموزان صرف‌نظر از هر نتیجه‌ای که در امتحان به دست می‌آورند، برای تلاشِ بیشتر اشتیاق پیدا می‌کنند. اگر پیشرفت کرده باشند، به احساس توانمندی و اعتمادبه‌نفس می‌رسند و باز تلاش خود را بیشتر می‌کنند. اگر پیشرفت نکرده باشند، آزمون‌ها و امتحانات بعدی را فرصتی برای اثبات توانمندی‌ خود می‌دانند؛ بنابراین آزمون‌دادن لازمه‌ی تکمیل فرایند یادگیری است.

منبع: قلم چی

عدد و الگوهای عددی

1- الگوهای عددی

عددهای زوج: عددهایی که رقم یکان آنها،0،2،4،6،8 باشد را اعداد زوج می گویند.

• مثال: 7334-218-37590

 عددهای فرد: هر عدد طبیعی که زوج نباشد، فرد است.

مضرب یک عدد: از ضرب عددهای طبیعی در یک عدد، مضرب های آن عدد به دست می آید.

نکته: از ضرب عددهای طبیعی در 3، مضرب های 3 به دست می آید.

نکته: کوچکترین مضرب هر عدد خود عدد است.

• مثال: کوچکترین مضرب 7 عدد 7 و کوچکترین مضرب 18 خود عدد 18 است.

2- یاد آوری عدد نویسی

نکته: هر چه قدر به سمت راست جدول ارزش مکانی حرکت کنیم، ارزش مکانی رقم ها کمتر می شود.

نوشتن اعداد به حروف

ابتدا عدد را از سمت راست به چپ، سه رقم سه رقم جدا می کنیم و سپس با توجه به طبقه آنها را می خوانیم.

گسترده نویسی

برای گسترده نویسی کافی است هر رقم را در مرتبه آن ضرب کرده و بین رقم ها علامت + قرار دهیم.

• مثال: (1*5)+(10*9)+(100*3)=395

مقایسه ی عددهای صحیح

برای مقایسه ی دو عدد ابتدا به تعداد رقم هایش توجه می کنیم، هر عدد که تعداد رقم هایش بیشتر باشد بزرگتر است.

اگر تعداد رقم ها مساوی باشد، از اولین رقم سمت چپ مقایسه را شروع می کنیم و به سمت راست حرکت می کنیم.

3- بخش پذیری

بخش پذیری بر2: عددی بر 2 بخش پذیر است که رقم یکان آن 0،2،4،6،8 باشد.

بخش پذیری بر5: عددی بر 5 بخش پذیر است که رقم یکان آن صفر یا 5 باشد.

بخش پذیری بر3: عددی بر 3 بخش پذیر است که جمع رقم هایش بر 3 بخش پذیر باشد.

بخش پذیری بر 9: عددی بر 9 بخش پذیر است که جمع رقم هایش بر 9 بخش پذیر باشد.

بخش پذیری بر 6: عددی بر 6 بخش پذیر است که هم بر 2 و هم بر 3 بخش پذیر باشد.

نکته: هر عددی که بر 2 بخش پذیر باشد مضرب 2 است.

نکته: هر عددی که بر 5 بخش پذیر باشد مضرب 5 است.

نکته: اگر عددی هم بر 2 و هم بر 5 بخش پذیر باشد، آن عدد بر 10 بخش پذیر است.

نکته: رقم یکان عددی که هم بر 2 و هم بر 5 بخش پذیر است و یا رقم یکان عددی که بر 10 بخش پذیر است، صفر است.

نکته: باقی مانده تقسیم یک عدد بر 2، یا یک است یا صفر. اگر عدد زوج باشد باقی مانده صفر و اگر عدد فرد باشد باقی مانده یک است.

نکته: برای تعیین باقی مانده تقسیم یک عدد بر 5، فقط کافی است که باقی مانده تقسیم رقم یکان آن را بر 5 حساب کنیم.

نکته: باقی مانده تقسیم هر عدد بر 10 برابر است با رقم یکان عدد.

نکته: عددی که هم بر 3 و هم بر 5 بخش پذیر باشد بر 15 هم بخش پذیر است.

4- معرفی عددهای صحیح

در محور اعداد، نقطه مبدا را با عدد صفر نشان می دهیم.

عددهای سمت راست صفر را عددهای صحیح مثبت و عدد های سمت چپ صفر را عدد های صحیح منفی می نامیم.

نکته: روی محور هر چه در جهن مثبت پیش برویم عددها بزرگتر و هر چه به سمت منفی پیش برویم عددها کوچکتر می شوند.

نکته: بزرگترین عدد صحیح منفی، عدد 1- و کوچکترین عدد صحیح منفی وجود ندارد.

نکته: کوچکترین عدد صحیح مثبت، عدد 1+ و بزرگترین عدد صحیح مثبت مشخص نیست.

نکته: اگر عددی علامت نداشته باشد، علامت آن مثبت است.

نکته: قرینه یک عدد با خود آن عدد برابر است، فقط علامت آن تغییر می کند.

نکته: قرینه صفر خود صفر است.

نکته: عدد صفر علامت ندارد.

نکته: قرینه ی قرینه ی هر عدد با خود عدد برابر است.

حتما بخوانید: عدد های صحیح

منبع: عینکی